همانطور که میدانیم ، ارتباط بر بستری از نیاز و رفع نیاز شکل میگیرد. برخی از تعاملات ما (تعاملات در سطح کهن الگوی جنگجو ) بر اساس هدفی خاص با توجه به قرار دادهای اجتماعی و یا توافق فی ما بین شکل میگیرد ! که به اصطلاح به آنها ” بده و بستان “ میگوییم .
در سطح کهن الگوی حامی ، حامی اگاه پروسه حامیگری و دهندگی را به نیت کنترل نتیجه ، گرفتن مقصود مورد نظرش و یا جبران از سوی فرد گیرنده انجام نمیدهد !!
شخصی که انرژی کهن الگوی حامی به صورت غیر سازنده در او فعال شده باشد ، از دهندگی هایش برای کنترل محسوس و نا محسوس استفاده میکند ! در حالیکه حامی آگاه و سازنده ، با دهندگی هایش خودش را زندگی کرده و نتیجه را کنترل نخواهد کرد !
تا به حال با افرادی که هدیه میدهند و بعد از سالها پیگیر چگونگی استفاده شما از هدیه شان هستند تعامل داشته اید ؟ یا افرادی که به محض انجام هر نوع دهندگی، بلافاصله در انتظار تشکر و جبران و قدردانی شما هستند ؟
البته که بنا به عرف و قراردادهای فرهنگی و اجتماعی ، تشکر و قدردانی از محبت سایرین بسیار پسندیده و مناسب و به جا است ! اما این رویکرد رو به بیرون را با توقعات درونی که در خودمان ایجاد میشود ، اشتباه نگیریم !
هر یک از ما در لحظه بین انجام دهندگی ، انجام ندادن آن و انتظار در فضای امکان ( yes. No . ignore)حق انتخاب داریم و بعد از آن انتظار بی جا از سایرین داشتن ناپسند و اشتباه و حتی آسیب رساننده به روابط مان محسوب میشود.
به عنوان مثال شاید بعضی از ما بعد از انفاق ، حس طلبکارانه ای نسبت به خدا و یا جهان هستی داشته باشیم! در حالیکه انفاق به معنی تسویه است! و با این دهندگی عملاً تازه بی حساب شده ایم نه طلبکار !!!
به یاد داشته باشیم ، که جهان هستی و کائنات در تعادل کامل و در لحظه به سر میبرد و کسی از دیگری طلبکار یا بدهکار نیست !!!
پذیرای تعادل موجود در جهان هستی هستی باشیم ، و با دهندگی حقیقی خود حقیقی عمق درونمان را زندگی کنیم !!